NoortMedia-blog: speuren – huidschilfers en gebroken grassprieten
Wisten jullie dat als je het reukorgaan van een hond uit zou vouwen, dit zo’n tweederde van de lichaamsgrootte van de hond zou beslaan? Ter vergelijking: dat van ons is ongeveer een wijsvinger groot…
Vanwege mijn werk als tekstschrijver en mediaconsultant in de dierenwereld, heb ik zo nu en dan de mazzel deel te mogen nemen aan cursussen of trainingen met Lupa. Deze week waren wij uitgenodigd door speurexpert Pieter van Ommen om twee lessen praktijkspeuren mee te doen.
We komen aan in een prachtig wandelgebied in Wassenaar waar we Pieter treffen. Hij laat direct weten dat het vandaag vooral om de theorie zal draaien want speuren lijkt zo eenvoudig, maar ondertussen…
Zicht versus reuk
Hij begint dus met uit te leggen hoe belangrijk de neus voor de hond is. Als hij vertelt hoe groot dat orgaan is bij onze honden in vergelijking met die van ons val ik bijna om. Hij vult daarbij aan dat het gedeelte dat geuren verwerkt in de hersenen van de hond ook nog eens velen malen groter is dan bij ons. “Wat wij met zicht doen, doet de hond met zijn neus”, vertelt hij.
Dan legt hij uit hoe een spoor uitgezet wordt en hoe de hond dat op pakt. “Als persoon verlies je ongeveer drie gram huidschilfers per dag. Leg dat maar eens op een weegschaaltje; dat is best veel. Elke huidschilfer heeft een soort vetje dat geur (dna) heeft. Als je dus ergens loopt, laat je altijd een spoor achter.”
Maar dat is niet het enige geurspoor. “Als er buiten gras gemaaid wordt, ruik je dat. Voor een hond is het ongeveer een zelfde sensatie als je alleen al over het gras loopt. Het gras gaat kapot, breekt en scheidt een geur af. Ook dit neemt de hond mee in het volgen van het spoor. Vandaar dat een geur op een verharde weg iets lastiger te volgen is.”
Lupa begint ongeduldig te worden. Ze ruikt overal nieuwe geurtjes en wil er op uit. Ik zeg dat haar ook het liefst altijd overal los wil laten lopen. Pieter fronst.
Loslopen
“Met loslopen bereik je niets met je hond hè”, zegt hij. “Er is dan geen interactie tussen jou en je hond. Mijn honden lopen alleen los als ik met ze bezig ben. Het zit in ons hoofd dat loslopen nodig is terwijl het eigenlijk je prioriteit moet zijn dat jij altijd het meest interessant bent voor je hond.”
Hmmm ik krijg dus eigenlijk een beetje op m’n donder. En het ergste is dat ik hem gelijk moet geven. Lupa is de afgelopen weken bijna alleen maar aan de lange lijn geweest (vanwege loopsheid en ontluikend jachtinstinct) en als ik haar nu los laat, luistert ze als een dolle. Ze is eigenlijk alleen maar met mij bezig. En ik geniet daar intens van…
Pieter ziet de onrust bij haar ook en besluit een eerste oefening te doen. Hij heeft een madenbakje met een paar blokjes erin die hij haar laat ruiken. Vervolgens loopt hij drie meter naar achter, legt het bakje neer en loopt terug naar Lupa. Hij laat haar zijn hand nog een keer ruiken en ik zeg ‘zoek!’. En als vanzelf gaat haar neus naar de grond, opzoek naar het bakje met brokjes. En die vindt ze…
Nu al zin in komende woensdag: training nummer twee!
Ook geïnteresseerd in een speurtraining? Check Pieter z’n site… http://speurhondenschoolvanommen.nl/