Ze draait met haar kont, likt de andere hond in de bek, daagt uit: ‘kom dan achter mij aan, kom dááán!’ In de grote mensenwereld zouden we dit gedrag omschrijven als uitbundig flirten en misschien zelfs wel als ongepast bestempelen.

Lupa gedraagt zich als een losgeslagen puber, op zoek naar haar ‘eerste keer’. Ze biedt zich schaamteloos aan aan ongeveer alles wat op vier poten loopt. Staartje op zij waar mee ze zegt: kom maar, ik ben beschikbaar. Ook voor jou! Kleur, grootte, het maakt niet uit. Ze is zelfs geneigd om voor een klein boomertje op haar hurken te gaan zitten!

Ze is loops. Jottum. En in tegenstelling tot de mensenwereld duurt het geintje niet maar een dag of vijf, maar een volle drie weken! En laat het even duidelijk zijn: we willen geen kleine Lupaatjes. Dus: oppassen geblazen.

Vermijdgedrag

Dat betekent de losloopgebieden mijden, niet naar het strand, niet naar hondenwandelgebieden, maar ook het rondje om de vesting is eigenlijk not done. Want alle niet geholpen reutjes zijn de hele dag van slag als ze ruiken dat Lupa daar is geweest. Maar ja, Lupa moet toch ook uit…

We wijken uit naar een natuurgebied in de buurt van Broek in Waterland, de Volgermeer. Dat is enorm uitgestrekt en er komen relatief weinig mensen hun hond uitlaten. Áls je iemand aan ziet komen, heb je in elk geval tijd genoeg om je geile meisje, (excuus voor het taalgebruik, maar het is gewoon een feit) aan te lijnen. Wederom: lang leve de lange lijn! Lupa lekker los, ik stressvrij rondwandelen.

Wandelgebied de Volgermeer, nabij Broek in waterland

Loops

Maar dan komt daar een bruine hond aan. De eigenares roept naar ons of we een mannetje hebben, want haar hond is loops. Nee hoor, die van ons verkeert in dezelfde staat. Geen gevaar dus. Maar Druif (zo heet de andere teef) en Lupa vinden elkaar zó lekker ruiken dat ze met elkaar aan de gang gaan. Omdat hier geen puppies van kunnen komen, laten we ze begaan. Druif duikt vol boven op Lupa en gaat als een echte kerel tekeer. En Lupa maar genieten. Ik besluit een foto te maken om H., die niet mee is, de stuipen op het lijf te jagen.

Na het zien van de foto begint hij te lachen! Ik dacht dat ie boos zou worden, of tenminste in paniek zou raken. Maar nee, hij lacht. Daar gaat mijn grap. Het zag er zo echt uit! Toch klinkt hij opgelucht als ik vertel dat Druif ook een teef is en Lupa haar eerste lesbische ervaring heeft gehad. Gelukkig zonder een gevolg van enkele weken later een stuk of zes kleine Lupaatjes.

Het is haar tweede loopsheid. Wel of niet castreren (zo heet dat voor teefjes ook). Ik vind het een lastige vraag, waar ik later nog een keertje op terug kom. Mochten jullie intussen een mening hebben, aarzel niet om deze te delen. Ik hoor het graag…