Wat heb ik getwijfeld: wel of niet mijn hond laten castreren? Het is een teefje (ook bij teefjes heet het weghalen van de eierstokken castreren) en de verhalen gingen dat teefjes na castraties nog wel eens feller kunnen worden…

Lupa was als jonge hond echt niet altijd leuk tegen andere honden. Ze corrigeerde sommige nogal heftig op momenten dat zij dat nodig achtte. Dus ik was als de dood dat als ik haar zou laten helpen, dat alleen maar erger zou worden.

Schijnzwanger

Maar toen ze na haar tweede loopsheid opnieuw in een depressie raakte, wederom schijnzwanger werd én bovendien een baarmoederontsteking kreeg, was voor mij de keuze gemaakt. Dit wilde ik haar niet nog een keertje aandoen. 

In mei van dit jaar is ze geholpen. Gelukkig met behoud van baarmoeder, maar dus wel zonder eierstokjes. Nadat de hechtingen eruit waren, knapte ze direct zienderogen op. Ze werd weer vrolijker, energierijker (iets té naar mijn zin ;-)) en liever naar soortgenoten. En dat heeft zich alleen maar doorgezet!

Socialer

Lupa met haar maatje Dries

Ik heb werkelijk waar een andere hond terug. Ze is zoveel liever en socialer geworden. Er passeert geen enkele hond zonder de speelbooghouding aan te nemen. Ze speelt alsof  haar jonge leventje ervan af hangt. Wat een genot om naar te kijken.

Dit maakt ook dat ik me realiseer hoe rot ze zich in de maanden daarvoor gevoeld moet hebben. Toen ze de baarmoederontsteking had, snauwde ze elke hond in haar buurt weg. Ze moet echt pijn hebben gehad. Arm schaap.

Ervaring castratie positief

Maar lang verhaal kort: mijn ervaring met een gecastreerde teef is dus erg positief! Niets geen fellere hond. Natuurlijk boeft ze nog steeds en is loslopen nog steeds een issue, maar als castraties dát probleem zouden oplossen, zou er geen ongecastreerde viervoeter meer rondlopen, lijkt me!